Blog

Ενός λεπτού σιγή σε ένα γάμο, σε μια σχέση που καταλύεται και καταρρέει. Σε μία εμπιστοσύνη που χάνεται και παρασύρει μαζί της ψυχές και αναμνήσεις. Που αυλακώνει και μεταστρέψει κάθε συναίσθημα. Που αλλοιώνει κάθε προηγούμενο δεδομένο στην ζωή μιας οικογένειας που μπαίνει στην δίνη της εκτόνωσης, της οργής, της εκδίκησης και της τιμωρίας.

Ένας συγγραφέας που ξέρει να εισχωρεί ξεχωριστά στην κάθε ιστορία που περιγράφει

Αυτή την φορά ο Μένιος Σακελλαρόπουλος αποφάσισε να μας δώσει ένα μυθιστόρημα που περιγράφει μια ολέθρια σχέση απιστίας. Μια σχέση που στην αρχή υποθάλπει τις αφορμές και τα αίτια ενός κατεστραμμένου γάμου και στην συνέχεια βγάζει στην επιφάνεια όλα τα απωθημένα και όλα τα ένστικτα που φτάνουν στα άκρα ανθρώπους και συναισθήματα.

Μοιάζει μια κοινότυπη ιστορία και όμως ο τρόπος προσέγγισης της. Ο τρόπος που αγγίζει ο συγγραφέας τους ήρωες και αυτά που κουβαλούν δίνει έναν άλλον αέρα και μια άλλη ορμή και λογική σε κάθε σκέψη τους και σε κάθε πράξη τους.

Πάμε στα ενδότερα του βιβλίου

Πόσο δεδομένο μπορεί να σε έχουν οι άλλοι; Μέχρι που μπορείς να φτάσεις όταν νιώσεις ένα χέρι να σε βγάζει από τα σκοτάδια και να σου ανοίγει έναν νέο δρόμο αυτοπεποίθησης; Που σε κάνει να νιώθεις επιθυμητή μετά από καιρό. Που σου δίνει ζωή και αξία; Από την άλλη πόσο εύκολο είναι να ισορροπείς ανάμεσα στο ψέμα και στο πρότυπο που αποτελούσες ως χθες; Πόσο σκληρό είναι ένας σύζυγος να αποκαλύπτει πως η δεδομένη και περιχαρακωμένη στην οικογένεια της σύζυγος του, ζει μια παράνομη σχέση; Πόσο διαφέρει ο αντρικός εγωισμός από τον γυναικείο; Επίθεση και άμυνα. Άμυνα και επίθεση σε ρόλους που αλλάζουν σε έναν πόλεμο με ανυπολόγιστα θύματα.

Και στην μέση τα δύο παιδιά της οικογένειας. Ο μικρός γιος που είναι αδύνατο να καταλάβει το τι γίνεται στην ζωή των γονιών του. Αλλά και να κατανοήσει την νέα τροπή που έχει πάρει η οικογενειακή τους πορεία. Η κόρη της οικογένειας λίγο πριν την ενηλικίωση της έρχεται πρόσωπο με πρόσωπο με ένα ισχυρό χαστούκι που καταρρίπτει από την μια την εικόνα που έχει για την μητέρα της. Και από την άλλη την οδηγεί στα άκρα παρασυρμένη από την ορμή της ηλικίας της. Οι σχέσεις όλων θα δοκιμαστούν με έναν τρόπο απρόσμενο και κανείς δεν θα είναι ποτέ ίδιος μετά από αυτή την μάχη.

Ενός λεπτού σιγή και ο Μένιος Σακελλαρόπουλος εισχωρεί με έναν τρόπο μοναδικό μέσα στις ψυχές και στο μυαλό των ηρώων και τα σκιαγραφεί τόσο έντονα, τόσο παραστατικά, τόσο μα τόσο δυνατά. Βγάζει από μέσα τους το κάθε σκληρό και πικρό συναίσθημα. Το συναίσθημα της παραμέλησης, το συναίσθημα της απορίας, το συναίσθημα της ντροπής, το συναίσθημα της απιστίας και της προδοσίας, το συναίσθημα του μίσους. Τις καταπιεσμένες επιθυμίες που χάνονται στην έλλειψη συναισθηματικής επαφής από την μια και την έλευση κάτι καινούργιου που βάζει σε διαδικασία ψεύδους, αλλά και σε διαδικασία σύγκρουσης με τον ίδιο τον εαυτό, αλλά και σε θέση συγκρουσης με όλο τον περίγυρο.

Θέτει ερωτήματα. Τοποθετεί τα στοιχεία που μοιάζουν αδιάφορα και όχι τόσο σημαντικά στο μυαλό αρκετών από εμάς και σκηνοθετεί τις πραξεις του δράματος με την σωστή τους διάσταση. Μια σχέση απιστίας που διαταράσσει τον ψυχικό κόσμο τόσο του θύτη όσο και των θυμάτων αυτής της σχέσης.

Μια συζυγική σχέση που έχει βαλτώσει σε μια εικονική ισορροπία συνήθειας και αποδοχής της αδιαφορίας και της απραξίας. Μια νεκρή σχέση που αποδεικνύεται τοξική μέσα από την καταλυτική παρουσία του τρίτου ατόμου που έρχεται να δώσει μια νέα διάσταση στην πραγματική σχέση των συζύγων. Ο εραστής και η παράνομη σχέση είναι τα στοιχεία που θα φανερώσουν και θα φέρουν στο φως το πραγματικό πρόσωπο μιας οικογενειακής κατάστασης που έχει φθαρεί και καταστραφεί από καιρό. Και θα υπερτονίζει τον εγωισμό και την αλαζονεία αυτών που δεν έσκυψαν όταν έπρεπε στα προβλήματα ενός γάμου, αλλά θέλησαν να αλλάξουν την προσωπική τους εικόνα μόνο όταν πληγώθηκε ο εγωισμός και διαλύθηκε η εύθραυστη ασφάλεια τους.

Μέσα από τα συνεπακόλουθα των αποκαλύψεων. Μέσα από τις αντιδράσεις των ηρώων που φτάνουν στα άκρα παρακολουθούμε μια ιστορία που οδηγεί στον όλεθρο και την καταστροφή. Στην τρέλα και τον παραλογισμό.

Σε μια εξίσωση συζυγικής σχέσης και απιστίας ο άγνωστος χι που καθορίζει το αποτέλεσμα βρίσκεται στο μερίδιο της ευθύνης που ο συγγραφέας μοιράζει αρμονικά. Και με κάθε τρόπο ακόμα και μέσα από τις ακραίες αποφάσεις που παίρνουν οι πρωταγωνιστές. Μέσα από τα σκληρά λόγια και μέσα από τις ηχηρές τους αντιδράσεις αντιλαμβανόμαστε πως: η αγάπη για να διατηρηθεί θέλει διαρκώς να την τροφοδοτείς με φροντίδα και νοιαξιμο. Να είσαι παρόν σε μια σχέση κάθε λεπτό και κάθε στιγμή. Να αφουγκράζεσαι τα θέλω και τις επιθυμίες του – της συντρόφου σου και να τον εκπλήσσεις διαρκώς με λόγια και πράξεις. Η παραμέληση, η απόσταση, η απουσία και η μετακίνηση των προτεραιοτήτων μπορεί πολύ εύκολα να αποβεί μοιραία και να οδηγήσει στην φθορά και στο τελος μιας σχέσης ή να πάρει τις διαστάσεις που παίρνει η ιστορία που περιγράφεται στις σελίδες αυτού του υπέροχου βιβλίου.

Εν κατακλείδι

Το ενός λεπτού σιγή είναι ένα μυθιστόρημα που αγγίζει τα όρια του ψυχολογικού θρίλερ αρκετές φορές τόσο με το στήσιμο της ιστορίας με τα επακόλουθα της αποκάλυψης που ανατρέπει τις ζωές όλων. Όσο και με την εικόνα που μας δίνει για τους πρωταγωνιστές από την αρχή έως το τέλος εστιάζοντας στα πως και στα γιατί τους με τον τρόπο εκείνο που αποδίδει στον μέγιστο βαθμό τα αποτελέσματα της κάθε θεμιτης ή αθέμιτης πράξης τους. Μια ιστορία ερωτικού πάθους πόνου και εκδίκησης που στήνει ένα αόρατο πλέγμα συνεπειών πάνω από τις ζωές όλων όσων βρεθούνε ακούσια ή εκούσια στον δρόμο των εξελίξεων.

Η βουτιά στο παρελθόν… Σπάνια κάνουμε αναδρομές, ίσως γιατί μας πληγώνουν… Βλέπεις πώς ήσουν και πώς είσαι, και καταλαβαίνεις καλά ότι κάτι πήγε στραβά. Και πονάει αυτό κι αφήνει ανοιχτές πληγές. Μετανιώνεις για πράγματα, απομυθοποιείς κάποια άλλα, αντιλαμβάνεσαι ότι έκανες ένα σωρό συμβιβασμούς για να επιβιώσεις ή να πορευτείς ήρεμα. Κλείνεσαι στο καβούκι σου και δεν αντιδράς, αφήνεις τα πάντα κάτω από το χαλί κι απλώς κυλάει ο χρόνος. Έτσι γίνεται σχεδόν πάντα. Βλέπεις στο αυτοκίνητο ανθρώπους που κάποτε είχαν λατρεία ο ένας για τον άλλο και τώρα είναι αμίλητοι μέχρι να φτάσουν στον προορισμό τους. Πολλές φορές ούτε κουβέντα, τίποτα…

Πέταξε μια πέτρα προς τη θάλασσα, σαν να πετούσε κάποιο βάρος από μέσα της. Την είδε να κατρακυλάει χτυπώντας σε άλλες πέτρες ώσπου χάθηκε. Δε θέλω πια να ζω έτσι, γεμάτη συμβιβασμούς και άβολες στιγμές. Χωρίς συναισθήματα, δίχως χαρά, δίχως λαχτάρα για τη ζωή, μόνο να κυλάει ο καιρός, συλλογίστηκε.