Η φωλιά της αλεπούς της Εύας Καραδημήτρη που κυκλοφορεί από την Άνεμος Εκδοτική, σήμερα στην σειρά συνεντεύξεων Book Zoom. Ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα μοναδικό στο είδος του.
Η φωλιά της αλεπούς είναι ένα αστυνομικό θρίλερ, έκπληξη της χρονιάς για εμένα. Ένα βιβλίο που τα έχει όλα. Αστυνομική πλοκή, κοινωνικές προεκτάσεις, μηνύματα και αλληγορίες σε ένα σκηνικό σκοτεινό και μυστηριώδες. Aνατρεπτικό μέχρι την τελευταία του σελίδα. Και σήμερα μέσα από την συνέντευξη μας με την συγγραφέα του βιβλίου Εύα Καραδημήτρη θα προσπαθήσουμε να το προσεγγίσουμε μέσα από τις σκέψεις της ίδιας της Εύας.
“Στην πραγματικότητα, κανείς δεν υποφέρει από μοναξιά, από σχέσεις υποφέρουμε ακόμη κι αν πρόκειται για εκείνη με τον εαυτό μας”
Περιγράψτε το βιβλίο σας μέσα από μια φράση ή μια μικρή παράγραφο.
Το βιβλίο αυτό είναι η φωλιά και η παγίδα ταυτόχρονα. Είναι οι δεσμοί που δεν μπορούμε να λύσουμε κι εκεί επέρχεται το τραύμα το οποίο ενσωματώνουμε. Ό,τι δε λύνεται όμως κόβεται, τις περισσότερες φορές επώδυνα. Κι αυτό λέγεται απότομη ενηλικίωση.
Υπήρξε κάποιο πρόσωπο ή κάποιο γεγονός που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για το συγκεκριμένο βιβλίο σας;
Η αλήθεια είναι πως δεν υπήρξε κάποια πηγή έμπνευσης. Η αλεπού με καθοδήγησε σε μια σκοτεινή “φωλιά”. Χάθηκα… Μετά όλα πήραν όλα το δρόμο τους. Έπρεπε να σκάψω βαθιά και να χωθώ ολόκληρη μέσα. Όταν βρήκα τη σωστή έξοδο, τίποτα δεν ήταν ίδιο μετέπειτα.
Η φωλιά της αλεπούς είναι ένας αλληγορικός συμβολισμός στο κείμενο σας. Γιατί θελήσατε να συνδέσετε τα χαρακτηριστικά των ηρώων σας,με αυτό το ιδιαίτερο ζώο; Παραπέμπει κάπου αυτή η επιλογή σας;
Η φωλιά παραπέμπει στη ζώνη άνεσης, στο οικείο κομμάτι του εαυτού μας και του πεδίου βολής μας. Είναι οι άσχημες συνήθειες μας, οι τοξικές σχέσεις που εμμένουμε και οι συμπεριφορές που δε μας ωφελούν. Είναι τόσο δύσκολο να αποκοπούμε από τη συνήθεια κι εκεί έρχεται ο συμβολισμός της αλεπούς. Ένα σαρκοβόρο ζώο που διαθέτει πονηριά και ευφυΐα όπως ακριβώς το υποσυνείδητο του ανθρώπου. Ένα ζώο όμως που εύκολα εμπιστεύεται τους ανθρώπους όταν πεινάσει, κι αυτό είναι επικίνδυνο. Ο υποσυνείδητος νους είναι ένας Θεός, μπορεί να δημιουργήσει μα και να καταστρέψει.
Τόπος της ιστορίας μας η Ισπανία. Για ποιο λόγο επιλέξατε αυτή την χώρα; Ποιό το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της ή κάποιο άλλο κίνητρο για την επιλογή της;
Έχω μια αδυναμία στον Ισπανικό κινηματογράφο. Θεωρώ ότι δεν επιλέχθηκε καθόλου τυχαία διότι το ύφος του βιβλίου είναι κινηματογραφικό. Πιστεύω ότι η πλοκή και οι σκηνές περιγραφής στήνουν ένα καλό σκηνικό για μια καλογυρισμένη ταινία του εξωτερικού.
Τι θα θέλατε να ανακαλύψει ο αναγνώστης μέσα από αυτό το βιβλίο σας;
Ο αναγνώστης βουτάει στην άβυσσο και ξαναβγαίνει για λίγο στην επιφάνεια. Μόνο για μια μικρή ανάσα. Ανακαλύπτει την αδυσώπητη πλευρά των ανθρώπων, τα σκουληκιασμένα τραύματα και τη σήψη της ανθρώπινης συνείδησης. Ο αναγνώστης ανακαλύπτει τη ρίζα όλων των νοσηρών καταστάσεων που ξεκινάνε από την παιδική μας ηλικία. Άραγε υπάρχει φώς στο τέρμα της αβύσσου;
Όταν ολοκληρώσατε την συγγραφή του βιβλίου σας, εσείς τι ανακαλύψατε μέσα από αυτό για τον εαυτό σας; Τι αποκομίσατε από την συγγραφική διαδικασία και το τελικό αποτέλεσμα;
Η ολοκλήρωση του συγκεκριμένου βιβλίου με άφησε με προβληματισμούς για την ανθρώπινη φύση και τα ζωώδη ένστικτα της. Το κόκκινο χρώμα του αίματος και το μαύρο χρώμα του πόνου νομίζω ότι θα χρωμάτιζαν ιδανικά την ατμόσφαιρα του βιβλίου.
Αναρωτήθηκα αρκετές φορές πως γίνεται να έχω γράψει τόσο σκοτεινές και σκληρές σκηνές. Η ωμότητα περιλαμβάνεται άπλετα στο βιβλίο μου κι εκεί απορώ πως γίνεται ένας άνθρωπος φύσει ευγενικός να χτίζει συγγραφικά ένα τόσο τραγικά συναισθηματικό σκότος. Άραγε ξέρουμε ποιό θηρίο κρύβεται μέσα μας; Κι εκεί ήρθε η επιβεβαίωση πως η ανθρώπινη φύση πάντα ενέχει μια αλεπού ή ένα τσακάλι του ψεύδους, της υποκρισίας και της αιχμαλωσίας. Ένα θηρίο που παραμονεύει να σε κατασπαράξει.
Ποιο είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των ηρώων σας; Υπήρξε κάποιος που είναι ο αγαπημένος σας;
Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους είναι ότι όλοι τους είναι θύτες-θύματα, ήρωες- αντιήρωες. Τους συνδέει ένα ανίερο παρελθόν, τους ενώνει η ανθρώπινη μάσκα που φορούν κατά καιρούς. Σκοτεινοί χαρακτήρες, κατεστραμμένες επιλογές και σάρκες που σπαρταρούν για αγάπη. Ο αγαπημένος μου χαρακτήρας- αφανής ήρωας είναι όσο κι αν φαίνεται παράδοξο… η αλεπού!
Εμφανίζεται σαν πληγή, σαν αμαρτία, σαν αφύπνιση, σαν καταδίκη για να επιφέρει τη λύτρωση, την κάθαρση ή απλά την τιμωρία. Η αλεπού έχει δύο πρόσωπα, δύο πτυχές συμβολίζει. Φώς και σκοτάδι! Ένας πνευματικός καθοδηγητής, ζώο τοτέμ ανάμεσα στο καλό και το κακό, το δίκαιο και το άδικο. Σε όλη τη διάρκεια της συγγραφής του βιβλίου ομολογώ πως συχνά άκουγα το σπαρακτικό αλύχτισμα της. Είμαι σίγουρη πως οι αναγνώστες καθώς το διαβάζουν θα ακούνε μέσα τους μια φωνή να λέει: “Μείνε μακριά από τη φωλιά της αλεπούς…”
Όλοι οι ήρωες του βιβλίου κουβαλούν την τραγικότητα τους, για ξεχωριστούς λόγους ο καθένας. Ποιος όμως ή ποια, ήρωας ή ηρωίδα θεωρείτε πως κατέχει στο βιβλίο τον πιό τραγικό ρόλο;
Το τραγικότερο όλων είναι όταν δεν έχουμε αντιληφθεί το κακό που σπέρνουμε. Η συνειδητοποίηση από μόνη της είναι μια λύτρωση, εξιλέωση απο το βαρύ φορτίο του τραύματος. Ο ήρωας που δεν το έχει αντιληφθεί θεωρώ πως κατέχει τον τραγικότερο ρόλο καθώς η πληγή θα τον ακολουθεί αιώνια. Ο πόνος θα είναι συνοδοιπόρος του χωρίς να γνωρίζει ότι μπορεί να απαλλαγεί. Όλοι οι ήρωες κατέχουν έντονα προσωπικά δράματα και τραγικούς ρόλους. Δε θα ήθελα να στοχοποιήσω κάποιον ιδιαίτερα διότι θα κάνω spoiler. Θα αφήσω τους αναγνώστες να το ανακαλύψουν οι ίδιοι και απλά θα προσθέσω πως ο πόνος και το δράμα δεν έχει μέτρα και σταθμά.
H Κριστίνα η πρωταγωνίστρια του βιβλίου βιώνει την απόρριψη από την μητέρα της. Δεν έχει πάρει από εκείνη κανένα κομμάτι στοργής. Οι σχέσεις τους είναι ακραίες και τεταμένες. Ειδικά μετά τον θάνατο του αδερφού της. Γνωρίζει τον Φελίπε έναν άντρα που θα την αγαπήσει και με την τρυφερότητα του, θα της απαλύνει τις πληγές. Από την απόλυτη δυστυχία θα ζήσει την απόλυτη ευτυχία. Και όμως ένα τηλέφωνο από κάποιον άγνωστο άντρα θα την κάνει να επιστρέψει στον εφιάλτη και να ρισκάρει την ευτυχία της και την ηρεμία της. Ποια δύναμη την κάνει να βγει από την φωλιά της και να ρισκάρει την ασφάλεια της;
Η Κριστίνα ουσιαστικά ποτέ δεν ένιωσε την ουσιώδη ασφάλεια, ακόμη και μέσα στην ιδανική σχέση με τον Φελίπε. Κουβαλάει μια αγχώδη διαταραχή κι έναν σιωπηλό σπαραγμό. Δεν την κινεί η δύναμη να βγει απο τη φωλιά, αλλά η αδυναμία. Η Κριστίνα ψάχνει χρόνια τη διέξοδο από τη φωλιά. Μπερδεύεται μέσα σε ξένες φωλιές και καταστάσεις και τις οικειοποιείται διότι κάποιο γνώριμο τραύμα πηγάζει από μέσα της. Η αλεπού χειραγωγεί την Κριστίνα, την οδηγεί σε λανθασμένες κατευθύνσεις και συμπεριφορές. Κανείς δεν είπε ότι η αλεπού είναι φίλη της, ίσως είναι ο χειρότερος εχθρός της.
Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που συναντήσατε κατά την διάρκεια συγγραφής του βιβλίου σας;
Νομίζω το τέλος. Έψαχνα την ιδανική λύτρωση- δικαίωση για τους ήρωες μου. Θεωρώ πως ο καθένας πήρε αυτο που του αξίζει, όσο κι αν ακούγεται σκληρό.
Υπάρχει κάποιο αγαπημένο απόσπασμα από το βιβλίο να το μοιραστείτε μαζί μας;
“Τρυφερά που είναι τα χέρια σου μαμά…σαν της αλεπούς τη γούνα.Απομακρύνεσαι καθώς σε ορέγονται οι φλόγες σαν μια καλπάζουσα ασθένεια. Αρνείσαι να μου τη μεταδώσεις. Μα εσύ έχεις θάψει την κραυγή σου χρόνια τώρα. Μάρτυρας της πιο ειλικρινούς σου απολογίας ο θάνατος. Σ’αγαπώ μαμά!
Εγώ, το πιο φριχτό σου αμάρτημα, εγώ το μικρό σου αλεπουδάκι…”
Ένα ηχηρό σημείο που ξεχώρισα στο βιβλίο είναι οι πράξεις των ηρώων που στην ουσία υποκινούν τα γεγονότα. Στα πάντα υπάρχει μια δράση αντίδραση και το αποτέλεσμα επιστρέφει πάντα σε αυτόν που έχει δημιουργήσει το κάθε άσχημο συμβαν ή το κάθε αρνητικό συναίσθημα. Πιστεύετε πως και στην ζωή εισπράττουμε τελικά το αποτέλεσμα της θετικής ή αρνητικής συμπεριφοράς μας;
Η ζωή πάντα επιστρέφει συμπεριφορές, ανταποκρίνεται σε αυτό που έχουμε μέσα μας. Εισπράττουμε αυτό ακριβώς που σκεφτόμαστε, αυτό που πιστεύουμε, αυτό που είμαστε. Το σύμπαν δίκαιο και σκληρό, πάντα θα αντικατοπτρίζει την αλήθεια, εκείνη που φοβόμαστε να κοιτάξουμε. Εδώ η κόλαση, εδώ και ο παράδεισος, σε αυτή τη γή, πουθενά αλλού κι ο κάθε ήρωας τη χτίζει μόνος του.
Συνήθως σε κάθε βιβλίο συναντάμε βιώματα και μηνύματα του ίδιου του συγγραφέα.
Υπάρχει κάποιο βιωματικό στοιχείο που διέπει το βιβλίο σας; Και ποιο ή ποια μηνύματα θέλετε να περάσετε μέσα από τις σελίδες του;
Σίγουρα υπάρχουν βιωματικά στοιχεία μέσα σε κάθε μου βιβλίο. Κάθε βιβλίο μου έχει κομμάτια δικά μου. Το βιβλίο αυτό είναι για εκείνους που επιβίωσαν στα χειρότερα. Είναι για εκείνους που καταδύθηκαν στις σκοτεινές πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης. Είναι για τους ανθρώπους εκείνους που κατάφεραν να τιθασεύσουν το αγρίμι μέσα τους, πριν προλάβει να τους κατασπαράξει.
“Έχε το νου σου στο παιδί, γιατί αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα!” αυτό θα ήταν το ουσιαστικότερο μήνυμα που θα ήθελα να περάσω μέσα από αυτό το βιβλίο.
Με ποιο τραγούδι θα επενδυατε μουσικά αυτό το βιβλίο σας;
The black heart procession- A cry for love
Φτιάξτε μας ένα απόφθεγμα που προκύπτει από το σύνολο του βιβλίου σας.
“Στην πραγματικότητα, κανείς δεν υποφέρει από μοναξιά, από σχέσεις υποφέρουμε ακόμη κι αν πρόκειται για εκείνη με τον εαυτό μας”
Θα θέλατε να συμπληρώσετε κάτι που ίσως παραλείψαμε ή κάτι που εσείς θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας, πριν κλείσουμε την συνέντευξη μας;
“Ότι καταπιέζεις επανέρχεται με φόρα για να σε διαλύσει…” Η φράση αυτή σημαίνει πολλά για μένα. Το βιβλίο αυτό έχει ψυχοκοινωνικές προεκτάσεις. Στις σελίδες του οι ήρωες είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Άνθρωποι καταπιεσμένοι, βιαστικοί ,ηθικοί κι ανήθικοι, σιωπηλοί και κάποιοι που κάνουν κρότο. Καταπιέζουν συναισθήματα, ουρλιαχτά, εμμονές, πάθη, πληγές και αλήθειες. Μένουν σε φωλιές με αγκάθια χωρίς να συνειδητοποιούν ότι κάθε μέρα ματώνουν. Μαθαίνουν στον πόνο, συνηθίζουν την οδύνη ως κάτι φυσιολογικό. Εμμένουν στο οικείο γιατί μόνο αυτό ξέρουν. Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουμε να χτίζουμε υγιείς δεσμούς, να πετάμε τα αγκάθια που μας πονάνε, αγκάθια του παρελθόντος ώστε να χτίζουμε φωλιές γεμάτες αγάπη. Εξάλλου οι άνθρωποι αλλάζουν μέσα από τον πόνο και μέσα από την αγάπη.
Ας αλλάξουμε λοιπόν μέσα από το δρόμο της αγάπης!
Η Εύα Καραδημήτρη γεννήθηκε στην Αθήνα με καταγωγή τη Σμύρνη. Έχει σπουδάσει ειδικός προσχολικής αγωγής για ΑμεΑ.
Εργογραφία:
«Το ποτάμι με τα μαύρα βότσαλα», εκδ. Συμπαντικές Διαδρομές, 2016.
«Όταν οι μάγισσες δακρύζουν», εκδ. Πνοή, 2019.
«Ονειρομπερδέματα», παιδικό παραμύθι αυτοβελτίωσης, σε συνεργασία με τον life coach-συγγραφέα Δημήτρη Τσέλιo, 2022.
